Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε στην Πολωνία το 1473 και σπούδασε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, μαθηματικά και οπτική, και στη συνέχεια εκκλησιαστικό δίκαιο στην Μπολόνια. Μετά την επιστροφή του από την Ιταλία, με την παρέμβαση του θείου του, διορίστηκε ιερέας στον καθεδρικό ναό του Frauenburg, όπου και διήγε ακαδημαϊκό βίο για το υπόλοιπο της ζωής του.
Τις ώρες της ξεκούρασής του, ο Κοπέρνικος ζωγράφιζε και μετάφραζε ελληνική ποίηση στα λατινικά. Βαθμιαία αυξανόταν και το ενδιαφέρον του στην αστρονομία, μέχρι που τελικά τον κατέκτησε εξ ολοκλήρου. Διεξήγαγε τις έρευνές του μόνος του και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Έκανε τις ουράνιες παρατηρήσεις του από ένα πυργίσκο στα τείχη του καθεδρικού ναού, διά «γυμνού οφθαλμού», καθώς έπρεπε να περάσει ένας ακόμη αιώνας μέχρι να ανακαλυφθεί το τηλεσκόπιο. Το 1530, ο Κοπέρνικος ολοκλήρωσε το σπουδαίο έργο του De Revolutionibus, στο οποίο υποστήριζε ότι η Γη περιστρεφόταν γύρω από το άξονά της κάθε μέρα και γύρω από τον Ήλιο κάθε χρόνο. Μέχρι τότε, κυριαρχούσε η θεωρία του Πτολεμαίου, σύμφωνα με την οποία η Γη αποτελούσε το κέντρο του σύμπαντος, γύρω από την οποία περιστρέφονταν όλα τα ουράνια σώματα, ενώ το ίδιο το σύμπαν ήταν ένα πεπερασμένος σφαιρικός χώρος πέρα από τον οποίο δεν υπήρχε τίποτα.
Ο Κοπέρνικος δεν βιαζόταν να δημοσιεύσει τις ιδέες του, αν και τμήματα του έργου του είχαν κυκλοφορήσει μεταξύ λιγοστών αστρονόμων. Μάλιστα, το έργο του Κοπέρνικου ίσως να μην έφτανε ποτέ στο τυπογραφείο αν δεν υπήρχε ένας νεαρός άνδρας που συνάντησε τον Δάσκαλο το 1539. Ο Γεώργιος Ρέτικους ήταν ένας 25χρονος Γερμανός καθηγητής μαθηματικών που είχε γοητευθεί από τον 66χρονο ιερέα, αφού διάβασε μία από τις εργασίες του. Με την πρόθεση να περάσει μερικές εβδομάδες με τον Κοπέρνικο, ο Ρέτικους, εντυπωσιασμένος από τις θεωρίες του, κατέληξε να μείνει φιλοξενούμενος του Κοπέρνικου για δύο χρόνια. Ο Κοπέρνικος ήταν διστακτικός για τη δημοσίευση του έργου του, όχι τόσο γιατί ανησυχούσε μήπως η πρωτοποριακή θεωρία του θα συναντούσε την αντίδραση της Εκκλησίας, αλλά γιατί ήταν τελειομανής και δεν πίστευε ποτέ ότι το έργο του είχε ολοκληρωθεί, αν και το δούλευε για 30 χρόνια. Σύμφωνα με τον Κοπέρνικο, οι παρατηρήσεις του έπρεπε να ελεγχθούν και να επανελεγχθούν.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το πρωτότυπο χειρόγραφο του De Revolutionibus, ήταν χαμένο για 300 χρόνια και εντοπίστηκε στην Πράγα στα μέσα του 19ου αιώνα. Δείχνει ότι η πένα του Κοπέρνικου ήταν διαρκώς σε κίνηση, με τη μία αναθεώρηση μετά την άλλη.
Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε στην Πολωνία το 1473 και σπούδασε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, μαθηματικά και οπτική, και στη συνέχεια εκκλησιαστικό δίκαιο στην Μπολόνια. Μετά την επιστροφή του από την Ιταλία, με την παρέμβαση του θείου του, διορίστηκε ιερέας στον καθεδρικό ναό του Frauenburg, όπου και διήγε ακαδημαϊκό βίο για το υπόλοιπο της ζωής του.
